Ένα από τα προβλήματα με την ολοκλήρωση ενός πραγματικά εκπληκτικού παιχνιδιού… είναι ότι μερικές φορές είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις. Είχα αποφασίσει ότι θα βρισκόμουν σε λίγο αφηγηματική φάση δεδομένου ότι έχω τελειώσει κυρίως με το Trials of the Ancestor league στο Path of Exile και ότι έχω μερικές εβδομάδες μέχρι την έναρξη του επόμενου πρωταθλήματος στις 8 Δεκεμβρίου. Έχω μια λίστα παιχνιδιών που ήθελα να παίξω φέτος… αλλά ποτέ δεν την κατάφερα. Στην κορυφή της λίστας ήταν ο Alan Wake II φυσικά, και τώρα το τελείωσα… αλλά χθες το βράδυ δυσκολεύτηκα να χαλαρώσω στην επόμενη περιπέτεια.
Ένα άλλο παιχνίδι φέτος που περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία ήταν το Jedi Survivor. Παρόλα αυτά, όπως το Fallen Order… μπερδεύτηκα λίγο όταν άρχισα να το παίζω. Αποφάσισα ότι θα πάω μετά από αυτό ως το επόμενο παιχνίδι μου για να τελειώσω, και πηγαινοερχόμουν για το αν ήταν καλή ιδέα ή όχι να ξεκινήσω από το μηδέν. Έκανα μόνο μερικούς πλανήτες στο παιχνίδι και νομίζω ότι θα ήταν αρκετά εύκολο να επαναλάβω τα βήματά μου, αλλά αντ’ αυτού, αποφάσισα ουσιαστικά να το φτερά και απλώς να συνεχίσω να σπρώχνω προς τα εμπρός. Ευτυχώς, δεν είχα απεγκαταστήσει ποτέ το παιχνίδι και δεν χρειαζόταν να ασχοληθώ με την προσπάθεια εντοπισμού των αποθηκευμένων παιχνιδιών μου.
Προφανώς είχα σταματήσει σε μια φάση όπου αναγκάστηκα να κάνω πολλές πλατφόρμες και προσεκτική ολίσθηση ανάμεσα στις πλατφόρμες πάνω από ένα τεράστιο λάκκο από μάγμα. Ευτυχώς η μυϊκή μου μνήμη επανήλθε αρκετά γρήγορα και το παζλ που μου ζητήθηκε να λύσω περιλάμβανε κάτι ολοκαίνουργιο για μένα, ώστε να μπορώ να μάθω εν κινήσει. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να επανασυνδέσω έναν αριθμό πλήκτρων επειδή το να πατήσω 2 και 3 στο Hotbar ήταν λίγο άβολο, ενώ έπρεπε επίσης να πλοηγηθώ με το WASD. Τα μετέθεσα στο 7 και το 8 που είναι πολύ πιο άνετα για μένα να χτυπάω στο πληκτρολόγιο στο πλάι του ποντικιού μου g600 MMO. Υπάρχουν πιθανώς μερικά άλλα πράγματα που θέλω να αλλάξω λίγο. Ξέρω ότι αυτό είναι ένα παιχνίδι σχεδιασμένο για χειριστήριο, αλλά πάλεψα να το παίξω με ποντίκι και πληκτρολόγιο για το πρώτο παιχνίδι και θα αγωνιστώ ξανά γιατί η πραγματική μάχη μου φαίνεται πολύ πιο άνετα με το ποντίκι.
Δεν έφτασα πολύ μακριά χθες το βράδυ, αλλά ολοκλήρωσα τη σειρά από παζλ που περιελάμβαναν τα ανοιχτά χάσματα… συνέλεξα κάποια δεδομένα και τώρα ετοιμάζομαι να αντιμετωπίσω ορισμένους Αυτοκρατορικούς καθώς προσπαθώ να κερδίσω χρόνο στους ανθρώπους για να εκκενώσουν ένα ασφαλές σπίτι. Πράγματι κατάφερα να μαζέψω μερικά εξαρτήματα όπλου και έφτιαξα κάτι λίγο περισσότερο στο γούστο μου όσον αφορά τα blaster. Αυτό είναι ίσως το αγαπημένο μου μέρος σε αυτά τα παιχνίδια είναι να συλλέγω κομμάτια και να φτιάχνω το δικό μου φωτόσπαθο και τώρα blaster. Ελπίζω καθώς προχωράω με το παιχνίδι θα αρχίσω να το νιώθω. Αυτή τη στιγμή δεν είμαι πουθενά τόσο συνδεδεμένος με τη συγκεκριμένη ιστορία όσο ήμουν η πρώτη.
Είμαι σίγουρος ότι θα μπω στην ταλάντευση των πραγμάτων καθώς προχωρώ… αλλά ειλικρινά, νιώθω ότι αυτό το παιχνίδι μπορεί να είναι πολύ ανοιχτό. Ξέρω ότι αυτό είναι ειρωνικό αν σκεφτεί κανείς πόσο πολύ έχω επαινέσει άλλα παιχνίδια που έχουν έναν μεγάλο εξερευνήσιμο κόσμο… αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι εξυπηρετεί πραγματικά την ιστορία εδώ. Τα σκηνικά είναι υπέροχα, αλλά πρέπει να πω ότι απόλαυσα τις εναρκτήριες σκηνές στο Coruscant πολύ περισσότερο από ό,τι έχω αυτούς τους ανοιχτούς πλανήτες. Νομίζω ότι το Fallen Order ωφελήθηκε έχοντας μια αρκετά γραμμική ιστορία που ειπώθηκε. Σίγουρα υπήρχαν κρυφά μέρη για να βρείτε κατά μήκος του χρυσού μονοπατιού… αλλά υπήρχε ακόμα ένα πολύ καθαρό χρυσό μονοπάτι να ακολουθήσετε. Αισθάνεται λίγο σαν ένα παιχνίδι Ubisoft που συλλέγει όλα τα πράγματα… που δεν μπορώ να πω ότι είναι απαραίτητα καλό. Ελπίζω, μόλις ασχοληθώ με το νήμα της πλοκής, θα το αγνοήσω και απλώς θα προχωρήσω.
Το άλλο μεγάλο παιχνίδι στο οποίο ελπίζω να κάνω ένα βήμα κατά τη διάρκεια αυτού του διαλείμματος είναι το Cyberpunk 2077 Phantom Liberty. Αν καταφέρω να ολοκληρώσω αυτά τα δύο, θα είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά αν το κάνω και μου περισσεύει χώρος… Μάλλον θα παίξω λίγο ακόμα Zelda ή ίσως τελικά προσπαθήσω να μπω στο Final Fantasy XVI. Το τέλος της χρονιάς τείνει να είναι όταν έχω τη διανοητική δύναμη να επικεντρωθώ σε περιπέτειες που βασίζονται στην ιστορία.
